می گویند اسلام دین خشونت است.

اما هیچگاه بازگشت مولایم از کنار پیکر پاره پاره برادر را با صورتی غرق اشک بازگو نکرده اند.

و هیچگاه نگفته اند مولایم هنگامه وداع، به خاطر خواسته ی دختر، از اسب به پایین آمد و او را در آغوش کشید.

و هیچگاه جرات ندارد بگویند مولایم تا لحظات آخر چشم از خیام بر نداشت.

اسلام دین خشونت است که چند قرن به خاطر صورتی نیلی و پهلویی شکسته…؟